Jaime Eyzaguirre

Jaime Eyzaguirre
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Santiago, 1908ko abenduaren 21a
Herrialdea	Txile
Heriotza	Santiago, 1968ko irailaren 17a (59 urte)
Heriotza modua	: trafiko-istripua
Hezkuntza
Heziketa	Txileko Pontifize Unibertsitate Katolikoa
Hizkuntzak	gaztelania
Ikaslea(k)	ikusi Gonzalo Vial Correa (en) Jaime Guzmán (en) Armando de Ramón (en)
Jarduerak
Jarduerak	historialaria, unibertsitateko irakaslea, abokatua eta biografoa
Enplegatzailea(k)	Txileko Pontifize Unibertsitate Katolikoa Txileko Unibertsitatea
Lan nabarmenak	ikusi Q5908259 Q5899003
Jasotako sariak	ikusi Elisabet Katolikoaren Ordenaren komendadorea  (1947) Knight of the Order of St. Gregory the Great  (1926) Alfontso X.a Jakitunaren Ordenako Gurutze Handia  (1954) Santiago Municipal Literature Award  (1958) Commander's Cross of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany
Influentziak	Ramiro Maeztu, Manuel Lacunza (en) , Léon Bloy eta Fernando Vives (en)
Kidetza	Academia Chilena de la Lengua (en)
Mugimendua	Hispanismoa Korporatibismoa chilean nationalism (en) Nazionalkatolizismoa Q5842227
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	katolizismoa

Jaime Miguel Eyzaguirre Gutiérrez (Santiago, 1908ko abenduaren 21 – ibid., 1968ko irailaren 17a) historialari, legelari eta akademiko txiletarra izan zen, bere herrialdeko korronte historiografiko katolikoaren eta hispanismoaren ordezkari nagusia. XX. mendeko kontserbadurismoaren intelektual garrantzitsuenetakotzat hartzen da, eta Alberto Edwards eta Francisco Antonio Encinarekin batera garai hrretan irakurri eta eragin handieneko hiru historialarietako bat izan zen.

Akademiko gisa, Finis Terrae (1954-1965) aldizkaria zuzendu zuen, Txileko Unibertsitate Katoliko Pontifikalaeko organo ofiziala; Txileko Historiaren Akademiaren Buletina; eta azkenik, Historia, nazio mailan gai honi buruzko aldizkari zientifikorik garrantzitsuena. Txileko Unibertsitate Katolikoko Historia Institutuaren eta Txileko Akademia Diplomatikoaren sortzailea ere izan zen. 1940ko hamarkadatik aurrera, Txileko historiaren interpretazio lan zabala egiten hasi zen , espainiar tradizionalismo politikotik eratorritako jarrera katoliko kontserbadore batetik.

1934 eta 1954 artean Txilen ideia kontserbadoreen defentsari dagokionez argitalpen garrantzitsuena zuzendu zuen, Estudios aldizkaria. Ideologia korporatista, nazionalista eta katoliko sutsu batekin, bere kolaboratzaileen artean garaiko intelektual garrantzitsuak zeuden, horien artean Mario Góngora historialaria, Osvaldo Lira filosofoa eta Julio Philippi Izquierdo zuzenbide irakaslea nabarmentzen dira.